«…και το όνομα αυτού: Bullying! Ο Ατομικισμός και η κοινωνική κατασκευή της Βίας ως διαταραχή»

του Σταύρου Γκουγκουσκίδη

Μία πρόσφατη άνοιξη, στο πλαίσιο μίας συνεργασίας μου με ένα σχολείο, μου παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα: Ο Γιώργος (σ.σ.: το όνομα φυσικά δεν είναι αληθινό) , ετών 12, τρομοκρατούσε όλο το σχολείο. Όλο τον προηγούμενο χρόνο ο Γιώργος, μόνος του, αλλά και  ως αρχηγός μίας ομάδας παιδιών, εκφόβιζε τους πάντες: Στη διάρκεια των διαλειμμάτων στέκονταν έξω από τις τουαλέτες του σχολείου και είτε δεν άφηνε τα παιδιά να πάνε μέσα είτε, αν πήγαιναν, τα φώναζαν και τα κορόιδευαν. Στο δρόμο προς το σχολείο και από αυτό (το μεσημέρι) κορόιδευαν και χτυπούσαν τα παιδιά του σχολείου. Ακόμα και στη διάρκεια των μαθημάτων πετούσαν υπονοούμενα, απειλούσαν και έσπρωχναν άλλα παιδιά.

Η «διάγνωση» που μου δόθηκε από το σχολείο ήταν «συμπεριφορά bullying».

Οι έφηβοι εκβιάζουν τη γονική παρουσία!

του Σταύρου Γκουγκουσκίδη

Κατά τον προηγούμενο αιώνα, ο γονιός ήταν ένας θεσμός που όφειλε να επιτελεστεί χωρίς συναισθήματα, αλλά με μία σειρά από διαδικασίες. Το ίδιο και ο γάμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν αγαπιόντουσαν, αλλά ήταν σαφές το τι συνιστά γονικό ρόλο. Στις περιπτώσεις συγκρούσεων μέσα στην οικογένεια, ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά, η τιμωρία ήταν αυτονόητη και συνώνυμη της διαπαιδαγώγησης.

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από το τέλος των αυθεντιών,