Θεραπευτική Ομάδα Ενδυνάμωσης Γυναικών

στην Αθήνα

Η γυναικεία εμπειρία αλλάζει και εξελίσσεται διαρκώς, διατηρώντας κάποιες από τις πτυχές της σταθερές και προσθέτοντας γενιά με τη γενιά νέες. Δικαιώματα έχουν κατακτηθεί και άλλα είναι ακόμη υπό διεκδίκηση. Στερεότυπα σπάνε και άλλα εδραιώνονται βαθιά. Μιλάμε πιο πολύ από ποτέ για τη γυναικεία ταυτότητα και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Παράλληλα όμως οι γυναίκες βιώνουν ακόμη διακρίσεις με βάση το φύλο τους, κρίνονται για την έκφραση της σεξουαλικότητας τους, δυσκολεύονται να ισορροπήσουν τους πολλαπλούς ρόλους τους. Δομούν και αποδομούν την ταυτότητα τους σε μια κοινωνία που συνεχώς αλλάζει και ταυτόχρονα παραμένει σταθερή.

“Πάρε αυτά τα σπασμένα φτερά”. Ντοκιμαντέρ για την αποθεραπεία από τη Σχιζοφρένεια χωρίς φάρμακα.

του Daniel Mackler

«Πάρε Αυτά τα Σπασμένα Φτερά», ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους από τον παραγωγό και πρώην ψυχοθεραπευτή Ντάνιελ Μάκλερ, το οποίο δείχνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να θεραπευτούν πλήρως από τη σχιζοφρένεια χωρίς ψυχοφάρμακα. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη στο χώρο της ψυχικής υγείας και τις φαρμακευτικές βιομηχανίες αυτό δεν είναι δυνατόν. Το φιλμ εστιάζει στις ζωές δύο γυναικών –των ηρωίδων μου– που θεραπεύτηκαν από σχιζοφρένεια. Διερευνώνται οι ρίζες της σχιζοφρένειάς τους σε παιδικά τραύματα και περιγράφονται λεπτομέρειες από την πετυχημένη θεραπεία τους με χαρισματικούς ψυχοθεραπευτές. Η πρώτη γυναίκα είναι η Τζόαν Γκρήνμπεργκ (θεραπευμένη πλήρως πάνω από 50 χρόνια), συγγραφέας του μπεστ σέλερ «Ποτέ δεν Σου Υποσχέθηκα έναν Κήπο με Τριαντάφυλλα». Η δεύτερη είναι η Κάθριν Πέννυ (θεραπευμένη πλήρως πάνω από 30 χρόνια), μια ψυχιατρική νοσηλεύτρια, που την ιστορία της θεραπείας της κατέγραψε ο θεραπευτής της, ο Δρ Ντάνιελ Ντόρμαν στο βιβλίο «Η Θεραπεία του Δάντη: Έξοδος από την Τρέλα». Οι αφηγήσεις τους συνυφαίνονται με συνεντεύξεις από γίγαντες στον τομέα της θεραπείας της σχιζοφρένειας, όπως από τον Δρ Πήτερ Μπρέγκιν (συγγραφέα του «Τοξική Ψυχιατρική»), τον Ρόμπερτ Γουίτακερ (δημοσιογράφο και συγγραφέα του «Τρελός στην Αμερική») και τον Δρ Μπέρτραμ Κάρον (συγγραφέα του «Ψυχοθεραπεία της Σχιζοφρένειας: Θεραπεία Επιλογής»). Επίσης στη διάρκεια της ταινίας παρουσιάζονται πάνω από 100 στιγμιότυπα από συνεντεύξεις αγνώστων στην Πλατεία Γουάσιγκτον της Νέας Υόρκης, οι οποίοι μοιράστηκαν τις απόψεις τους για τη σχιζοφρένεια. Η ταινία είναι πλήρως υποτιτλισμένη σε 19 γλώσσες.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: “Αποφάσισα να διαθέσω δωρεάν όλες τις ταινίες μου στο Youtube, γιατί θέλω να τις μοιραστώ με τον κόσμο. Μπορείτε ακόμα να αγοράσετε τις ταινίες σε DVD αν επιθυμείτε, αλλά δεν θέλω τα χρήματα να εμποδίσουν οποιονδήποτε να λάβει το μήνυμα των ταινιών. Για μια επανάσταση στη βιομηχανία της ψυχικής υγείας!” Daniel Mackler

ΠΗΓΗ: http://wildtruth.net/

 

Η Κατάθλιψη θα συμμετέχει στις εκδηλώσεις για την επέτειο του ΟΧΙ!

του Σταύρου Γκουγκουσκίδη

Πολύς λόγος για την κατάθλιψη τελευταία. Πολύς λόγος και πλούσια εμπειρία. Σε λίγο καιρό θα γίνουμε η πιο έμπειρη χώρα στην Ευρώπη – αν δεν έχουμε ήδη γίνει. Δημιουργήθηκε και νέος όρος για το φαινόμενο: Εθνική Κατάθλιψη. Για να μας περιλαμβάνει όλους.

Η κατάθλιψη δεν είναι ιδιότητα. Δεν είναι μία αντικειμενική πραγματικότητα.  Δεν έχει μόνιμα και σταθερά στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο ή πολλούς. Γι’ αυτό και δεν υπάρχουν άνθρωποι καταθλιπτικοί και μη. Υπάρχουν καταθλιπτικά επεισόδια που βιώνουν συγκεκριμένοι άνθρωποι, σε συγκεκριμένο πλαίσιο και με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια.

Η κατάθλιψη είναι ένα προσωπικό βίωμα. Μία καθολική υποκειμενική εμπειρία  δυσκολίας στην κίνηση, έλλειψης ενέργειας, έλλειψης  ορμής, απουσίας ευχαρίστησης, εσωτερικής βύθισης και εγκλωβισμού, αδιεξόδου και έντονου ψυχικού πόνου. Περιγράφεται λιτά, αλλά καθαρά με την φράση: «Θέλω, αλλά δεν μπορώ».

Σχολική φοβία ή διεκδίκηση ικανοποίησης των προσωπικών αναγκών;

του Σταύρου Γκουγκουσκίδη

Ένα μικρό κορίτσι ξεκίνησε την …επανάστασή του μέσα στην οικογένεια. Μία μέρα, όπως όλες τις άλλες, άρχισε να κλαίει και να οδύρεται. «Δεν θέλω το σχολείο. Δεν θέλω να πάω στο σχολείο. Εκεί τα παιδιά δεν με παίζουν! Δεν μου αρέσει!». Οι γονείς πέφτουν επάνω του με τις συνήθεις τακτικές τους. «Εσύ μπορείς! Θα τα καταφέρεις! Πάντα τα καταφέρνεις! Θα το ξεπεράσεις και αυτό!»

Καλές και άγιες οι προθέσεις των γονιών. Καλοί γονείς. Αγαπάνε τα παιδιά τους. Θέλουν το καλό τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο.  Όμως, εδώ η κατάσταση φαίνεται να τους ξεπερνά.

Αρέσει σε %d bloggers: