Τυχαιότητα Ειρωνεία Αλληλεγγύη

RICHARD RORTY 

εκδόσεις Αλεξάνδρεια

…Συγγραφείς όπως ο Κίργκεγκωρ, ο Νίτσε, ο Μπωντλαίρ, ο Προυστ, ο Χάιντεγκερ ή ο Ναμπόκοφ μας χρησιμεύουν ως υποδείγματα, ως εκφράσεις αυτού που μπορεί να είναι η ατομική τελείωση – μία αυτοδημιούργητη, αυτόνομη, ανθρώπινη ζωή. Συγγραφείς όπως ο Μαρξ, ο Μιλ, ο Ντιούι, ο Χάμπερμας ή ο Ρωλς εμφανίζονται περισσότερο ως συμπολίτες μας παρά ως υποδείγματα. Έχουν στρατευθεί σε μία κοινή κοινωνική προσπάθεια – την προσπάθεια να κάνουν τους θεσμούς μας πιο δίκαιες και λιγότερο σκληρές…Αν μπορούσαμε να αποδεχτούμε το γεγονός ότι καμία θεωρία για τη φύση του ανθρώπου ή της Κοινωνίας ή του Ορθού Λόγου ή οποιουδήποτε άλλου πράγματος δεν μπορεί να πετύχει τη σύνθεση του Νίτσε με τον Μαρξ ή του Χάιντεγκερ με τον Χάμπερμας, θα αρχίζαμε να αντιλαμβανόμαστε τη σχέση ανάμεσα στους συγγραφείς της αυτονομίας και τους συγγραφείς της δικαιοσύνης όπως εκείνη ανάμεσα σε δύο είδη εργαλείων – χρειάζονται τόσο λίγο τη σύνθεση όσο θα τη χρειάζονταν τα πινέλα και οι λοστοί…

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να δείξει πώς έχουν τα πράγματα αν εγκαταλείψουμε το αίτημα μίας θεωρίας που να ενοποιεί το δημόσιο και το ιδιωτικό και αρκεστούμε στην αντιμετώπιση της αυτοδημιουργίας και της ανθρώπινης αλληλεγγύης ως εξίσου έγκυρων αλλά εσαεί ασύμμετρων αιτημάτων.

ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΡΟΡΤΥ